təfriqə

təfriqə
сущ.
1. раскол (нарушение единства кого-л., чего-л., внесение разногласия в среду кого-л., чего-л.). Partiyada təfriqə раскол в партии; təfriqə salmaq вносить, внести раскол; расколоть
2. устар. отрывок (небольшая часть литературного произведения, печатаемого в газетах). Təfriqə şəklində çap olunmaq печататься в отрывках
3. устар. лит. водевиль (короткая комическая пьеса, обычно с пением куплетов, романсов и танцами)

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "təfriqə" в других словарях:

  • təfriqə — is. <ər.> 1. Narazılıq nəticəsində araya ikitirəlik düşmə; ayrılma, ayrılıq, ittifaqsızlıq, ikitirəlik. <Mirzə Heydər:> Belə təfriqədən burjua hökumətləri isə istifadə edirlər. Ə. H.. O hələ uşaq ikən; Düşünmüş için için; «Bu yollar,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təfriqəçilik — is. Təşkilatda, partiyada və s. də təfriqə salma, onun vəhdətini pozma, təfriqəçinin gördüyü pozuculuq işi; ikitirəlik. Təfriqəçiliklə mübarizə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təfriqəçi — is. Bir təşkilata təfriqə salan, ikitirəlik salan, onun vəhdətinin pozulmasına, onun parçalanmasına səbəb olan adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təfriq — ə. 1) ayırma, fərqləndirmə; 2) hesabda: çıxma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təfriqə — ə. 1) fikir ayrılığı; 2) qəzetdə və s. hissə hissə çap olunan əsər; 3) dağınıqlıq, pərakəndəlik; 4) pərişanlıq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ikitirəlik — is. Bir birinə zidd iki dəstəyə ayrılma; təfriqə, nifaq, çəkişmə. İkitirəlik düşmək – nifaq düşmək, arasında ədavət düşmək. O, araya ikitirəlik düşə biləcəyindən qorxurdu. İkitirəliyə lap tezliklə son qoymaq olardı. İkitirəlik salmaq – nifaq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təfariq — ə. «təfriq» c. qiyməti aşağı olan şeylər, ucuz şeylər …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fitnəçi — is. və sif. Fitnə törədən, araqarışdıran, fitnə fəsad salan, adamları birbirilə vuruşduran, onların arasına təfriqə salan; provokator. // Məc. mənada. <Böyükxanım> başı üstündən aynanı götürüb, fitnəçi gözlərini aynaya açıb baxırdı. M. S. O …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qarışdırmaq — f. 1. Bir şeyi başqa şeyə qatıb, bir birindən ayrılmayacaq, yaxud çətin ayrılacaq hala salmaq. Una qənd qarışdırmaq. Çaxırı su ilə qarışdırmaq. Qumu əhənglə qarışdırmaq. // İki və ya çox şeyi bir birinə qatıb birləşdirmək. . . Karvan oğlanları… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xaçpərəst — is. Xristian. İki üç həftə bundan qabaq xaçpərəstlərin pasxa bayramı idi. C. M.. <Molla Sadıq:> Xaçpərəstlərin islam milləti arasında təfriqə salmaq köhnə peşəsidir. İ. Ş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»